خواب بال

... 

شب ها از پس هم می گذرند،چون باد 

و ما باز در خیال پرواز سر بر بالش پر داریم! 

بالش پر شده است توهم پروازمان! 

آرزوهایمان خواب بال است که خواب چشمانمان را می رباید. 

چنان عمیق در چاه بی منتهای آمال خفته ایم که نه بانگ  

«حی علی الفلاح» 

اذان را می شنویم و نه طنین «جاهدوا..»را  

و ناگاه به کابوسی شوم از خواب می پریم! 

واااااای باز هم شهادتمان قضا شد... 

... 

آنان که شنیدند ، شتافتند و رسیدند، 

بی بال پر گشودند تا ملکوت عشق. 

خوشا بحالشان که پروازشان اسیر هیچ قفسی نشد،  

و هیچ بالی اسیر پروازشان نساخت. 

از رهایی رهیدند، و بال ، وبال جانشان نشد 

خوشا بحال ما اگر برخیزیم از خواب بال 

رها شویم از اسارت قفس 

و خوشا بحال ما اگر شهید بشویم... 

«اللهم ارزقنا توفیق الشهاده فی سبیلک...»